ιβερίδα

Γένος φυτών της οικογένειας των σταυρανθών (δικοτυλήδονα). Συναντώνται στη νότια Ευρώπη, στη βόρεια Αφρική και στη δυτική Ασία. Το γένος περιλαμβάνει ετήσιες ή πολυετείς πόες και φρυγανώδεις θάμνους με φύλλα κατ’ εναλλαγή, ακέραια, οδοντωτά ή πετροσχιδή. Τα άνθη είναι κυανά, λευκά ή ιώδη, διατεταγμένα κατά σκιαδοειδείς βότρυς. Ο καρπός είναι κεράτιο, στρογγυλό ή ωοειδές. Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει 4 είδη: ι. η ηπειρωτική, διετής με ιώδη άνθη, ι. η οξύλοβη, διετής με λευκά άνθη, ι. η αείζωη, πολυετής με λευκά άνθη και ι. η τενορεάνεια, πολυετής με λευκά ή ροζ άνθη. Μερικές από τις ι. έχουν βελτιωθεί με διασταυρώσεις και επιλογή, και χρησιμοποιούνται για καλλωπιστικούς σκοπούς. Χαρακτηρίζονται από πλούσια ανθοφορία την άνοιξη. Οι ετήσιες (ύψους 30-40 εκ.) πολλαπλασιάζονται με σπόρο το φθινόπωρο και έχουν άνθη με πλήθος χρωματισμών (κόκκινο, μοβ, λευκό, ροζ κλπ.), ανάλογα με την ποικιλία. Οι πολυετείς ι. η αείζωη και ι. η γιβραλταρική έχουν ανθοκομικό ενδιαφέρον. Η πρώτη έχει άνθη λευκά, η δεύτερη μοβ. Και οι δύο πολλαπλασιάζονται με σπόρους το φθινόπωρο ή την άνοιξη και διαχωρισμό της τούφας την άνοιξη. Όλες οι ι. αγαπούν τις ηλιόλουστες θέσεις και ευδοκιμούν σε όλα τα εδάφη. Είναι κατάλληλες για φύτευση στη γλάστρα, στη ζαρντινιέρα ή στον πετρόκηπο. Στους κήπους διαμορφώνουν θαυμάσια παρτέρια και ανθισμένες μπορντούρες. Ανθισμένο παρτέρι με το ανθόφυτο ιβερίδα. Όλα τα είδη ιβερίδας αγαπούν τις ηλιόλουστες θέσεις και ευδοκιμούν σε όλα τα εδάφη.